D A R O D P U S T U
Nauka o odpustach łączy się z tajemnicą Bożego Miłosierdzia. W sakramencie pojednania grzesznik otrzymuje przebaczenie wyznanych grzechów, za które szczerze żałuje. Dzięki temu może on osiągnąć wieczne zbawienie.
Uzyskane przebaczenie nie uwalnia jednak od kar doczesnych (czasowych), które spotykają nas za życia lub po śmierci w czyśćcu.
Odpust jest to darowanie przez Boga kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy.
Rozróżnia się odpusty
cząstkowe i zupełne (zależnie od tego, w jakim stopniu uwalniają nas od kary doczesnej). Odpusty te może zyskiwać każdy ochrzczony po spełnieniu odpowiednich warunków dla siebie lub ofiarowywać je za zmarłych.
Warunki uzyskania odpustu zupełnego (zwykłe):
- Stan łaski uświęcającej (po spowiedzi),
- Przyjęcie Komunii świętej
- Odmówienie modlitwy w intencjach Ojca Świętego (spraw, za które modli się każdego dnia papież). Modlitwie zadość uczyni odmówienie np. "Ojcze nasz" i "Zdrowaś Maryjo". Po jednej spowiedzi sakramentalnej można uzyskać kilka odpustów zupełnych, natomiast po jednej Komunii Świętej i po jednej modlitwie w intencjach Ojca Świętego zyskuje się tylko jeden odpust zupełny.
- Brak jakiegokolwiek przywiązania do grzechu, nawet powszedniego (jeżeli jest brak całkowitej dyspozycji - zyskuje się odpust cząstkowy)
- Wykonanie czynności związanej z odpustem
Przykładowe czynności związane z odpustem zupełnym:
- adoracja Najświętszego Sakramentu trwająca przynajmniej pół godziny (krótsza - odpust cząstkowy),
- odmówienie przez wiernego w granicach Polski "Koronki do Miłosierdzia Bożego" w kościele lub kaplicy
wobec Najświętszego Sakramentu Eucharystii, publicznie wystawionego lub też przechowywanego w tabernakulum,
- odmówienie w całości (i bez przerwy) przynajmniej jednej części różańca (pięciu dziesiątek) w kościele, kaplicy publicznej, w rodzinie, wspólnocie zakonnej czy pobożnym stowarzyszeniu, połączone z rozmyślaniem nad rozważanymi tajemnicami; przy odmawianiu publicznym zapowiadanie tajemnic (odmówienie poza tymi miejscami lub wspólnotami - odpust cząstkowy);
- czytanie z szacunkiem Pisma Świętego przynajmniej przez pół godziny (krócej odpust cząstkowy),
- nawiedzenie cmentarza od 1 do 8 listopada połączone z modlitwą za zmarłych (odpust ten może być ofiarowany tylko za zmarłych); pozostałe dni roku - odpust cząstkowy,
- odmówienie "Przed tak wielkim Sakramentem" podczas liturgii Wieczerzy Pańskiej (w Wielki Czwartek) i uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało); inne dni - odpust cząstkowy,
- odprawienie Drogi Krzyżowej przed urzędowo erygowanymi stacjami, np. w kościele, na placu przykościelnym,musi być 14 krzyżyków; rozważanie Męki i śmierci Chrystusa (nie jest konieczne rozmyślanie o poszczególnych tajemnicach każdej stacji), wymaga się przechodzenia od jednej stacji do drugiej (przy publicznym odprawianiu wystarczy, aby prowadzący przechodził, jeśli wszyscy wierni nie mogą tego czynić); jeśli ktoś z powodu słusznej przyczyny (np. choroby,podróży, zamknięcia kościoła itp.) nie może odprawić Drogi Krzyżowej wg podanych tutaj warunków, zyskuje odpust zupełny po przynajmniej półgodzinnym pobożnym czytaniu lub rozważaniu Męki Chrystusa
Odpust cząstkowy:
Trzy ogólne warunki uzyskania:
- W czasie spełniania swoich obowiązków i w trudach życia wznosi myśli do Boga z pokorą i ufnością, dodając w myśli jakiś akt strzelisty, np. "Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami", "Jezu, ufam Tobie!",
- Przyjście z pomocą potrzebującym współbraciom, pomagając im osobiście lub dzieląc się z nimi swoimi dobrami.
- Odmówienie sobie w intencji umartwiania się, czegoś godziwego, a przyjemnego dla siebie.
Odmówienie konkretnych modlitw, np.: "Anioł Pański" ("Regina Caeli" w Okresie Wielkanocnym); "Aniele Boży",
"Składu Apostolskiego", "Pod twoją obronę"; czy też pobożne przeżegnanie się i wypowiedzenie słów:
"W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen".
Wykaz wszystkich odpustów:
Więcej informacji:
Opracowano na podstawie: