Czy chcecie okazywać sobie coraz głębszy szacunek i żyć w doskonałej wierności małżeńskiej? Chcemy!
Czy chcecie wspierać się wzajemnie w troskach i radościach, w zdrowiu i chorobie służąc sobie z serca i modląc się za siebie aż do końca waszego życia? Chcemy!
Bóg wszechmogący od którego pochodzą nasze dobre pragnienia niech umocni waszą wolę i wspiera was swoja łaską abyście wiernie wypełniali św. ślubowanie - dzisiaj ponowione i zasłużyli na życie wieczne. Amen.

Wszechmogący Boże, Ojcze wszystkich ludzi, za pośrednictwem Świętej Rodziny z Nazaretu spraw, by miłość tych małżonków odnawiała się i umacniała wciąż łaską sakramentu małżeństwa, by była mocniejsza od wszelkich słabości i kryzysów. Strzeż tej wspólnoty rodzinnej i zachowaj w niej miłość, wierność, radość i pokój. Uczyń tę rodzinę ogniskiem wiary, ofiarnej miłości, głębokiej modlitwy. Odwróć od nich grożące im niebezpieczeństwa. Dziękujemy Ci za szczęście, które przepełnia ich serca i za wszelkie dobro, którego doświadczają każdego dnia. Zachowaj ich na zawsze w Twojej miłości. Prosimy Cię o to przez Chrystusa Pana Naszego. Amen.

Zobacz: galerię zdjęć

Nie nadzwyczajne towarzystwo. A może to i lepiej. Pewnie ta Boża ekonomia zbawienia, tego przychodzenia do człowieka była obliczona właśnie na to, by nikt z nas nie czuł się wykluczony z tego wydarzenia. Obojętnie czy zalicza się do elit, czy jest zwykłym, prostym zjadaczem chleba, to tym bardziej może stanąć przy stajence. Może odnaleźć tam swoje miejsce, może zobaczyć, że Bóg do niego właśnie przychodzi. Nie bój się, nie bój się Bóg cię nie ominie. Bóg nie wzniesie się ponad twoją głowę, nie przytłoczy cię swoją wielkością. Do Bożego dziecięcia może podejść każdy i dla każdego z nas, narodzenie Chrystusa w Betlejem może stać się źródłem prawdziwej, wielkiej radości.

łam siebie, nienawidziłam innych. Zaczęłam szukać własnych „dróg zbawienia”: alkohol, papierosy, nar­kotyki, imprezy, hazard. Tak wyglądało moje życie, tym zaczęłam je zapełniać, aby nie myśleć, aby nie czuć. Robiłam wszystko, wyjeżdżałam za granicę do Hiszpanii, do Holandii, podróżowałam autostopem po Polsce, ale tak naprawdę nie znalazłam miejsca, w którym mogłabym poczuć się dobrze ...

Ania Olechno

Większość z nich uczestniczyła w bezpośrednim przygotowaniu podczas dnia skupienia, prowadzonego przez Ks. Dariusza Krajewskiego w piątek wieczór i w sobotę, 6-7 grudnia, w domu rekolekcyjnym świętej Rodziny w Łomży.

/z obrzędu błogosławieństwa ministrantów/
Najmilsi, pokornie prośmy Boga Ojca wszech­mogącego, aby pobłogosławił tych, którzy mają być dopuszczeni do posługi ministranta i udzielił im pomocy do godnego wypełnienia tej posługi przy świętych obrzędach.

Miłosierny Boże, wejrzyj łaskawie na wspólnotę modlącego się Kościoła i racz pobłogosławić tych synów, którzy pragną Ci służyć jako ministranci. Udziel im darów żywej wiary i głębokiej miłości, aby ich służba była miła Tobie i pociągała innych do Ciebie. Niech będą sumienni w nauce, szlachetni w postępowaniu i przykładni w życiu. Przez naszego Pana, Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg przez wszystkie wieki wieków.
W: Amen.

Dziękujmy Bogu i wychwalajmy Jego święte Imię za to, że powiększyło się grono służących Panu w Jego świątyni. Nowych ministrantów wspierajmy modlitwą i otaczajmy wdzięczną opieką. Miłosiernemu Bogu polecajmy również ich rodziców, rodzeństwo i bliskich; niech zawsze towarzyszy im Boże błogosławieństwo. Przez Chrystusa, Pana naszego.

... Zebraliśmy się dzisiaj aby przeżyć na nowo w modlitwie dar świętości. Świętym jest sam Bóg, a jego świętość rozlewa się na wszystkie stworzenia i obficie objawia się w tych, którzy zawierzyli Mu, którzy zechcieli pójść za Nim. Dzisiaj Bogu dziękujemy za niezliczone zastępy wiernych uczniów Chrystusa, którzy przeżyli swoje życie w duchu ewangelii kochając Boga i człowieka ponad wszystko. Często ponad własne życie.

Bardzo cieszę się, że tak licznie zgromadzi- liśmy się na tej wspólnej modlitwie. Cieszę się bardzo, że tej modlitwie przewodniczy ks. bp. Stanisław, który kocha młodzież, kocha cały Kościół diecezjalny ale młodzież ks. biskupowi jest szczególnie bliska.

Cieszę się że jest z nami ks. Krzysztof Kralka - pallotyn, który będzie przewodniczył w drugiej części naszej modlitwy w czasie uwielbienia przed Najświętszym Sakramentem, jest też z nami ks. dr. Jarosław Kotowski rektor Wyższego Seminarium Duchownego, liczne grono alumnów, ks. dyr. Robert Śliwowski asystent diecezjalny Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, bardzo liczne grono Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, które współtworzy to dzisiejsze spotkanie, bogaty zespół muzyczny z parafii p.w. Krzyża Świętego. Cieszę się z obecności każdej i każdego z was. Prośmy aby Duch Święty prowadził nas w tym modlitewnym czuwaniu, aby rozpalał w nas pragnienie świętości, aby ci którzy już osiągnęli pełnię radości w Bogu mogli swoimi modlitwami nas zagrzewać, abyśmy i my toczyli zwycięski bój o własne życie. Bój, który z pomocą Chrystusa każdy z nas może wygrać.

W tej dekoracji która za chwilę zostanie ubogacona relikwiami świętych a więc znakiem ich szczególnej fizycznej obecności jest też jeden szczególny obraz - to jest lustro, żeby każdy się mógł w nim osobiście przejrzeć i zobaczyć, że w galerii świętych jest miejsce na twój i mój wizerunek. Niech łaska Boża nas wspomaga w tej modlitwie.

„Dziękuje serdecznie Ks. Prof. Dr hab. Adamowi Skreczko za skierowane do nas słowo Boże, za przybliżenie postaci bł. Ks. Jerzego Męczennika oraz losów relikwii jego krwi. Ufamy, że dzięki tym relikwiom bliższy dla nas stanie się bł. Ks. Jerzy i będziemy mogli doświadczać jego wstawiennictwa przed Bogiem. Dziękuję anonimowej ofiarodawczyni z Al. Piłsudskiego za ufundowanie relikwiarza do relikwii bł. Ks. Jerzego Popiełuszki”.

nerwował, że pokazał pistolet i mówi „Jak się nie poprawisz to zobaczysz co będzie”. Na jakiś czas pomogło, ale potem znowu to samo. W końcu mama mówi do swojego męża i do tego chłopca, który miał na imię Józek „choć pójdziemy do kościoła”. Tam był w bocznym ołtarzu obraz Matki Bożej i mama tak się zaczęła modlić „Matko Boża, nie umiemy sobie dać rady z tym dzieckiem. Weź sobie Ty go i wychowuj”. A ten chłopiec kręcił się i wiercił, ale w końcu wpatrzył się w ten obraz i o dziwo zaczął się poprawiać. Już nie przychodziły skargi ze szkoły na niego. Zaczął się dobrze uczyć, a potem mówi do rodziców „wstępuję do seminarium, chcę zostać kapłanem”. I został misjonarzem oblatem i wyjechał do dalekiego kraju, do południowej Afryki, do Lesoto i tam głosił ewangelię. Wiecie jak długo? - 60 lat. Miał swojego ulubionego konia, na którym jeździł od jednej miejscowości do drugiej, z tymi ludźmi był, dzielił ich radości i smutki, właściwie to niewiele ludzi ochrzcił, ale jak zmarł to setki tych Basutosów przychodziło na jego grób, brało grudkę ziemi jako relikwię i tłumnie przyjmowali sakrament chrztu św. Jan Paweł II zaliczył go w poczet błogosławionych. Widzimy jak pięknie Pan Bóg także za wstawiennictwem Maryi pokierował życiem tego dziecka, tego chłopca.

Zobacz: www.kuria.lomza.pl

Zastanówmy się, czy rzeczywiście chcemy, aby dzieci, już od najmłodszych lat oswajały się z upiorami, diabłami, wampirami, itp. Czy trupia czaszka to właściwa dekoracja przedmiotów, z którymi dzieci mają codzienny kontakt? Komu i czemu to służy. Na pewno nie jest to ani piękne, ani nie służy zdrowiu duszy, umysłu i ciała. Nie pozwalajmy się otumanić i nie wprowadzajmy symboliki śmierci i szatana do naszych domów. Zawsze mamy wybór, który dzieciom trzeba mądrze uzasadnić.

Oaza gromadzi ludzi różnego wieku i powołania. Poprzez odpowiednią dla każdej z grup formację Ruch Światło-Życie wychowuje dojrzałych chrześcijan i służy odnowie Kościoła. Ruch ten posiada charakter ewangelizacyjny, gdyż pragnie doprowadzić młodego człowieka do odkrycia Boga jako Osoby i odnalezienia swojego miejsca w Kościele. Jest także ruchem formacyjnym, który kształtuje człowieka duchowo i prowadzi do pogłębienia wiary w Jezusa Chrystusa przez co czyni go chrześcijaninem w pełni tego słowa znaczeniu.

Nie ma tu żadnych barier, wszyscy są mile widziani. Wspólnota wychowuje dojrzałych i świadomych chrześcijan, którzy rozumiejąc swoją posługę przyczyniają się do odnowy Kościoła przez przekształcanie parafii we wspólnoty wspólnot. Cel ten jest realizowany poprzez całoroczną pracę formacyjną, w czasie wakacji przekształcaną w rekolekcyjne wyjazdy oazowe.

Zapraszamy na spotkania grupy oazowej Ruchu Światło-Życie: młodzież w piątki, a dzieci w poniedziałki po Mszy św. o godz. 18.00. - Zapraszamy zarówno tych, którzy już uczestniczyli w rekolekcjach, jak i wszystkich zainteresowanych.

wzięta jest Najdojrzalszym Owocem odkupionej ludzkości. Ona wspiera nas macierzyńską modlitwą, abyśmy osiągnęli pełnię zbawienia. Zachęcam gorąco do pielęgnowania tej pięknej tradycji i mam nadzieję, że tych wiązanek będzie więcej niż w ubiegłym roku.

z 1920 roku. Zwycięstwo w walce z bolszewikami ochroniło Polskę i Europę przed zalewem ateistycznego komunizmu. Polecajmy Królowej Polski losy naszego Narodu i módlmy się także za Wojsko Polskie, w dniu święta patronalnego.

25 maja przyjął święcenia kapłańskie, a w swojej rodzinnej parafii odprawiał pierwszą mszę świętą w Dzień Matki. Dzisiaj cieszymy się obecnością ks. Mateusza w naszej wspólnocie i prosimy aby pomodlił się za nas, tak jak my otaczamy jego modlitwą i aby udzielił swojego błogosławieństwa. Niech te świeżo namaszczone krzyżmem św. kapłańskie dłonie oddane na wyłączną własność Chrystusowi - Najwyższemu Kapłanowi dzisiaj obejmą nas w geście błogosławieństwa. Księże Mateuszu na ołtarzu Chrystusa składaj dzisiaj Najświętszą Ofiarę również i w intencji tej wspólnoty, która cieszyła się twoją obecnością, i mam nadzieję, że i dla ciebie tutaj pobyt był wartościowy i ubogacający. Niech Duch Święty prowadzi ciebie dzisiaj w tym sprawowaniu Najświętszej Ofiary i przez całe twoje kapłańskie życie.

Dziękuję ks. proboszczowi za miłe słowo przywitania. Ja dzisiaj z drżeniem podchodzę do tego ołtarza, niosąc w sercu was wszystkich, modląc się i dziękując Bogu za wszystkie spotkania, za wszystko co tutaj w tej parafii doznałem. Składam to wszystko na patenie ofiarnej prosząc o błogosławieństwo dla całej parafii.

W czwartek, 30 maja 2013 r. obchodziliśmy uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa – Boże Ciało. Dziękowaliśmy Bogu za dar Eucharystii, prosiliśmy Chrystusa o błogosławieństwo i pokój dla Kościoła powszechnego, naszej Ojczyzny i naszego Narodu. Udziałem w procesji eucharystycznej wyznaliśmy wiarę w rzeczywistą obecność Jezusa Chrystusa w Najświętszym Sakramencie.

W uroczystość Bożego Ciała z głęboką wiarą i czcią pochylamy się po raz kolejny w naszym życiu nad tajemnicą Eucharystii, nad tym bezmiarem Bożej miłości zamkniętym w tym małym kawałku białej hostii, która w mocy Ducha św. przez słowa kapłana staje się Najświętszym Ciałem naszego Pana i Zbawiciela. Trwamy w dziękczynieniu również z dziećmi, które w niedzielę przyjęły po raz pierwszy Jezusa do swoich serc, z ich rodzinami i najbliższymi, dziękując Bogu za ten najwspanialszy i największy dar Bożej miłości jaki nam Bóg tutaj na ziemi pozostawił.

Pragnę gorąco podziękować Wam moi drodzy za świadectwo wiary, za wspólnotę modlitwy, zwłaszcza tym, którzy budowali i dekorowali cztery ołtarze. Dziękuję także wszystkim, którzy pomogli w organizowaniu procesji: ministrantom, asyście, niosącym chorągwie, feretrony i inne oznaki naszej wiary. Dziękuję Państwu Marczykom za zapewnienie nagłośnienia. Dziękuję Policji za zabezpieczenie trasy procesji. W przeżywaniu wiary nie ograniczamy się do wymiaru czysto osobistego. Ma ona charakter wspólnotowy dlatego jest naszym przywilejem i obowiązkiem jej publiczne wyznawanie i mężna obrona. Nasz udział w procesji eucharystycznej jest formą odpowiedzi na wezwanie Chrystus, aby przyznać się do Niego wobec ludzi. Za wszystkie formy zaangażowania tworzące tę wspólnotę modlitwy z serca dziękuję, niech Pan Bóg nam wszystkim błogosławi.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus!
Drogie dzieci, przed 8 lub 9 laty rodzice przynieśli was do kościoła, gdzie przyjęłyście chrzest św. Wówczas Bóg uczynił was swoimi dziećmi i powołał was abyście żyły w łączności z Jezusem. Niech woda święcona, którą za chwilę zostaniecie pokropione przypomni wam wasz chrzest i to że jesteście dziećmi Bożymi, a Pan Jezus niech na nowo wezwie was do zjednoczenia ze sobą. To zjednoczenie dokona się najpełniej gdy dzisiaj po raz pierwszy przyjmujecie Go w Komunii św. To wielka, ważna chwila dla was, dla waszych rodziców, krewnych i dla całej naszej wspólnoty parafialnej. Od tej Mszy świętej, w której za chwilę będziemy uczestniczyć będziecie często, oby jak najczęściej przyjmować Chrystusa w Eucharystii, jako pokarm dający życie wieczne.

Czcigodni kapłani!
Tylko matka wie ile spędziła nieprzespanych nocy pochylając się nad dzieckiem. Tylko ojciec wie ile trudu musiał włożyć, by swoją ciężką pracą zapewnić byt swojemu dziecku. Tylko kapłan wie ile czasu spędził na kolanach oddając nasze dzieci w Jezusowe ramiona. Ile czasu drogi kapłanie spędziłeś mówiąc o Bogu, o Jego miłości ... (rodzice)

Dziś jest ten moment gdzie każdy z nas chciałby podziękować Bogu za ciebie. Niech Pan będzie uwielbiony w każdym dobrym słowie, które kierujesz do nas i naszych dzieci. Chcemy serdecznie podziękować ks. proboszczowi Wojciechowi, tobie ks. Tomaszu i każdemu kapłanowi posługującemu w naszej parafii za ofiarność, życzliwość, wyciągniętą dłoń gotową zawsze do pomocy ... (rodzice)

Pragniemy również podziękować wychowawcom nauczycielom i katechetom. To właśnie wy pochylacie się nad naszymi dziećmi. Pomagacie nam je wychowywać i kształtować. Jesteśmy wdzięczni za wasze oddanie i poświęcenie. Dziękujemy za wysiłek w przygotowanie do dzisiejszej uroczystości. Ufamy, że przyniesie on plon stokrotny i wszyscy doczekamy się radości płynącej z dobrego chrześcijańskiego życia naszych dzieci. Wyrazy wdzięczności składamy również panu organiście, panu kościelnemu i całej służbie liturgicznej. Za wszystko serdeczne Bóg zapłać. (rodzice)

Moi drodzy!
Całym sercem przyłączam się do tych licznych wyrazów wdzięczności. Od rodziców począwszy, wasze otwarcie na dar życia, trud podjęty w związku z przyjęciem tego daru życia, dzisiaj pięknie owocuje. Niepomni jesteście na wszystkie trudności, skoro dzisiaj widzicie wasze dzieci zjednoczone z Chrystusem w Eucharystii. Warto by tych dzieci, wbrew wszystkim trudnościom zewnętrznym, jakimkolwiek, było jak najwięcej, i by nasza parafia, nasza Ojczyzna była bogata hojną miłością naszych rodzin uświęconych sakramentem małżeństwa, aby przekaz wiary w tych rodzinach był jak najpełniejszy, jak najskuteczniejszy. Dzisiejsza uroczystość to owoc współpracy rodziców z ks. Tomaszem, bo on przez cały rok prowadził to bezpośrednie przygotowanie. Bardzo mu dziękuję za jego kapłańską, zaangażowaną posługę. Dzięki niemu też mogliśmy wszyscy, a szczególnie dzieci z rodzicami bardzo radośnie przeżywać nasze spotkania z Chrystusem. Dziękuję ks. Leszkowi, który jako katecheta też uczył przynajmniej część z tych dzieci, które dzisiaj przystąpiły do Komunii św.

W uroczystość odpustową Matki Bożej Królowej Polski gromadzimy się w naszej parafialnej świątyni jak w wieczerniku aby prosić o moc Ducha Świętego dla młodzieży... To umocnienie także dla rodzin tych młodych ludzi. Prosimy więc aby to spotkanie na Eucharystii było ubogaceniem dla całej naszej wspól­noty parafialnej. Cieszę się że w naszej wspólnocie są obecni kapłani, cieszę się obecnością ks. prałata Ferdynanda Gryszki, pierwszego proboszcza tej wspólnoty parafialnej, ks. inf. dr Tadeusza Śliwow­skiego - Kanclerza Kurii Diecezjalnej, księży z Dekanatu Katedralnego. Proszę kapłanów, wszystkich obecnych o modlitwę szczególnie w intencji naszej młodzieży i za całą naszą wspólnotę parafialną.

Drodzy kapłani, drodzy wierni tej parafii, w której dzisiaj przeżywamy odpust Matki Bożej Królowej Polski, a szczególnie droga młodzieży, która za chwilę przystąpi do sakramentu bierzmowania, do sakramentu dojrzałości chrześcijańskiej ...

Jeszcze nikt z was nie jest dorosłym, ale już dziećmi nie jesteście. Wasze życie staje na roz­stajach. Czekają was wybory, wybory drogi życia. Przede wszystkim wybór dobrej szkoły, ale też wybór właściwego kręgu przyjaciół. Dzisiejszy świat stawia was na wielkie wybory w waszym życiu. ta paleta różnych ofert dzisiejszego świata jest bardzo bogata, ale wybierając właściwą drogę życia nie możecie zapomnieć o tym co zostało zapoczątkowane w tym kościele, o waszej wierze, że każdy z was jest człowiekiem wierzącym, że życie ludzkie życie człowieka, który wchodzi w ten wiek życia dorosłego to nie tylko prawa ale też i obowiązki.

Tych obowiązków na waszej drodze życia będziecie napotykać wiele. Życie to nie tylko przy­jemność, życie to obowiązki i odpowiedzialność, która czeka na każdego z was. Jednak musicie pamiętać, że w tej waszej drodze życia nie jesteście sami. Wspomaga was w tych różnych wyborach właściwych, a czasami może zdarzyć się że ktoś z was pobłądzi, ale zawsze przy was jest czujne oko i ręka waszych rodziców. Oni ciągle was będą wspierać i pomagać, aby w życiu właściwie wybierać. Aby wybierać tę drogę, która prowadzi do życia a nie do śmierci.

Tę drogę, która prowadzi do światła, a nie do ciemności jak w tym fragmencie Apokalipsy w dzi­siejszym pierwszym czytaniu. Matka Boża była obleczona w słońce, w światło. Pod jej stopami był Księżyc (to królestwo ciemności). Musimy ciągle wybierać drogę do pełni życia, do światła, przez Maryję do Chrystusa. Musimy podążać tą drogą, którą Ona nam wskazuje, a Ona wskazuje tylko swojego Syna - Jezusa Chrystusa i przez Niego możemy osiągnąć życie, które nie będzie miało końca ...

Każdego roku na świecie dokonuje się kilkadziesiąt milionów aborcji . . . Z przeróżnych powodów zabija się rocznie tak wiele niewinnych istot, przy milczącej zgodzie części świata. Dziecko, które rozpoczyna swoje życie pod sercem matki powinno czuć się tam najpewniej i najbezpieczniej. Ktoś jedną decyzją pozbawia te dzieci radości przeżywania wspaniałego dzieciństwa, pierwszej miłości, wspólnych spacerów i rozmów... Nie może ich pozbawić tylko jednego. Świętości ich życia oraz Miłości Pana Boga. Zobacz: www.uratujswietego.pl Zobacz: www.duchowaadopcja.com.pl

Ja pragnę, aby było Miłosierdzia święto. Chcę, aby ten obraz, który wymalujesz pędzlem, był uroczyście poświęcony w pierwszą niedzielę po Wielkanocy, ta niedziela ma być świętem Miłosierdzia (Dz. 49).

Nie znajdzie żadna dusza usprawiedliwienia, dopokąd się nie zwróci z ufnością do miłosierdzia mojego, i dlatego pierwsza niedziela po Wielkanocy ma być świętem Miłosierdzia, a kapłani mają w dniu tym mówić duszom o tym wielkim i niezgłębionym miłosierdziu moim (Dz. 570).

Córko moja, mów światu całemu o niepojętym miłosierdziu moim. Pragnę, aby święto Miłosierdzia było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia mego, wylewam całe morze łask na dusze; które się zbliżą do źródła miłosierdzia mojego; która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii św., dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar; w dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski; (Dz. 699).

W Drugą Niedzielę Wielkanocną obchodzimy Uroczys­tość Bożego Miłosierdzia. Warto przypomnieć słowa błogosławionego Jana Pawła II: „Trzeba przekazywać światu ogień miłosierdzia. W miłosierdziu Boga świat znajdzie pokój, a człowiek szczęście! Bądźcie świadkami miłosierdzia!” (Łagiewniki, 2002).
W dniach 7-13 kwietnia 2013 r. Kościół w Polsce przeżywa 69. Tydzień Miłosierdzia. Tym razem przebiega on pod hasłem: "Wiara żywa uczynkami". Celem tego Tygodnia jest przede wszystkim budzenie wrażliwości na potrzeby bliźnich: chorych, samotnych, bezrobotnych, bezdomnych i prześladowanych. Jest to okazja do głębszej refleksji na temat miłosierdzia czynionego na co dzień i zachęta do aktywnego włączania się w dzieła miłosierdzia.

A przecież ten głaz został przez Chrystusa odsunięty! W Roku Wiary trzeba nam wraz ze Zmartwychwstałym Panem przejść do nowego świata! Świata miłości, wolności i pokoju. Wraz z Księżmi Biskupami życzę Wam – Umiłowani Diecezjanie, aby przeżywanie wielkanocnej radości w duchowej łączności z Ojcem Świętym Franciszkiem, rozważanie Słowa Bożego i łamanie Chleba Eucharystycznego, pozwoliło lepiej zrozumieć tajemnicę Chrystusa i dostrzec Jego obecność z nami.

Składam serdeczne podziękowania wszystkim, którzy swoim zaangażowaniem przyczynili się do godnego przeżywania świąt paschalnych w naszej wspólnocie. Dziękuję Księżom Pawłowi i Tomaszowi za przygotowanie dekoracji ciemnicy i Grobu Pańskiego. Ks. Dariuszowi za przygotowanie służby liturgicznej. Diakonowi Mateuszowi Dobrzyckiemu i jego rodzinie za nową świecę paschalną z czystego pszczelego wosku. Ministrantom, lektorom i kantorom za ich posługę. Panu Stanisławowi oraz scholi za prowadzenie śpiewu liturgicznego a szczególnie za śpiew Męki Pańskiej. Panu Józefowi za trud i poświęcenie nie tylko w zakrystii, ale i w zmaganiu z lodem i śniegiem wokół kościoła. Państwu Marczykom za odśnieżanie placu kościelnego i za wszelką pomoc. Paniom Ali i Stasi za troskę o kwiaty, obrusy i szaty liturgiczne. Dziękuję za dary na stół świąteczny.

Jest ono w całkowitej sprzeczności z dobrym Bogiem, ponieważ cierpienie niszczy życie, a Bóg dla wszystkich pragnie przecież życia w pełni. Jeśli Bóg nie pragnie nawet cierpienia i śmierci zbrodniarzy, jakże mógłby pragnąć śmierci swego jedynego Syna. Tym co daje życie, tym co zbawia, nie jest cierpienie, ale miłość. Liczne teksty Biblijne, które wydają się wychwalać cierpienie, w istocie wysławiają miłość Bożą, która posuwa się do całkowitego daru z siebie. „Nikt nie ma większej miłości od tej gdy ktoś życie swoje oddaje za przyjaciół swoich”. W cierpieniu krystalizuje się miłość. Tylko w miłości krzyż staje się czymś istotnym. Tylko z miłości krzyż staje się owa tratwą, dzięki której możemy przeprawić się na drugi brzeg nadziei.

W niedzielę, 17 lutego w naszej parafii gościł Ks. Rafał Marcin Cyfka ze Stowarzyszenia Pomoc Kościołowi w Potrzebie. Wygłosił on Słowo Boże, przybliżając problematykę prześladowania chrześ­cijan we współczesnym świecie. Po każdej Mszy św. można było nabyć, krzyże oraz różańce z Betlejem, wykonane z drzewa oliwnego przez prześladowanych chrześcijan oraz złożyć ofiarę do puszek jako wsparcie dla chrześcijan w Ziemi Świętej.

W 2012r. życie za Chrystusa oddało 105 tys. chrześcijan, 200 mln. chrześcijan cierpi prześ­ladowanie ze względu na wyznawaną przez siebie wiarę. W Erytrei chrześcijanie zamykani są w blaszanych kontenerach na środku pustyni ... tylko dlatego, że są chrześcijanami, tylko dlatego, że nie chcą wyprzeć się swojej wiary. Używa się ich w Chinach, w Korei jako dawców narządów tylko dlatego, że wierzą w Jezusa Chrystusa.

Rada Bezpieczeństwa ONZ nie robi nic gdy sprawa dotyczy chrześcijan. Odkąd w skład Rady Bezpieczeństwa ONZ weszły Chiny i Rosja automatycznie każda rezolucja jest odrzucana dotycząca pomocy chrześcijanom prześladowanym czy to w Sudanie Płn. czy w Nigerii gdzie się masowo morduje chrześcijan.

W Egipcie młode dziewczynki są porywane przez grupy fundamentalistyczne, zmuszane na siłę do małżeństwa z muzułmanami, bo prawo mówi tak: jeśli chrześcijanka weźmie ślub z muzułmaninem staje się muzułmanką a rodzina chrześcijańska traci wszelkie prawa do tego dziecka. Porwane dzieci zmuszone siłą biorą ślub. Rodzice wiedzą gdzie jest to dziecko, wiedzą w jakiej rodzinie a nie mogą nawet z tym dzieckiem porozmawiać, spotkać się. To dziecko przestaje być ich. I to dzieje się na oczach całego świata. Za zgodą całego świata.

Proszę was drodzy bracia i siostry, abyście w czasie tegorocznego Wielkiego Postu wołali do naszego Pana i Zbawiciela o trwały pokój na ziemi, o wolność religijną i o poszanowanie prawa do życia i do wyznawania swojej wiary chrześcijan w ponad 70 krajach na świecie.

Szukanie we współczesnej kulturze szczęścia przy­biera rozmaite postaci. W tej kulturze propozycje, które łudzą szczęściem często prowadzą donikąd, do zagubienia się. Zły duch posługuje się pozorami dobra aby zwieść ludzi pragnących życia, pragnących szczęścia, pragnących wspólnoty.

Dzisiaj zaprosiliśmy pana Roberta Tekieli, który z doświadczenia zdobył ogromną wiedzę na temat współczesnych zagrożeń duchowych zawartych w kulturze i chcemy aby się na razie z nami krótko podzielił a po zakończeniu Mszy św. bardziej szczegółowo pokazał nam te obszary duchowych zagrożeń, posłuchajmy.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. ... Jestem dziennikarzem, publicystą, redaktorem i wydawcą. Zrobiłem w swoim życiu kilka tysięcy audycji radiowych, kilkaset filmów i programów telewizyjnych. Zajmuję się komunikacją społeczną od 27 lat zaczynając w podziemiu, chociaż najważniejszą rzeczą w moim życiu jest to, że mam piękną żonę i szóstkę dzieci. Jestem liderem grupy św. Michała Archanioła w tej chwili przy parafii w Józefowie Michalinie jestem konsultantem egzorcystów i prowadzę poradnię chrześcijańską, gdzie pomagam ludziom uzależnionym.

... Po Mszy, w takim dłuższym 45 minutowym wykładzie powiem o historiach kilkunastu osób, które poznałem, które przyszły po pomoc. To są ludzie, którzy stracili wolność w sektach, to są ludzie którzy stracili wolność w grupach i ruchach psychomanipulacyjnych. Ktoś kto szukał pomocy u bioenergoterapełty nawet w kościele (bo Clive Harris to jest człowiek, który przeszedł przez większość dużych polskich kościołów), miał jakieś doznania: fale ciepła, zimna, mrówki wędrujące po ciele. Niektóre osoby mają subiektywne odczucie uzdrowienia a niektóre wręcz są „uzdrowione”, chociaż najczęściej „uzdrowienia” okultystyczne polegają na przesunięciu objawów ...

W dniu 20 stycznia 2013 r. uczniowie ze Szkoły Podstawowej w Konarzycach wystawili w nowej świetlicy w Giełczynie Jasełka Bożonarodzeniowe.

Dzień dobry państwu. Witam serdecznie całą publiczność, naszych małych aktorów, uczniów Szkoły Podstawowej w Konarzycach na czele z nau­czycielami, panią Elę Perkowską i Agnieszkę Kołodziejską. Witam gości: ks. proboszcza Wojciecha Nowackiego, witam panią dr Anię Bronowicz, panią Stanisławę Chyl – byłą Dyrektor Muzeum Przyrody w Drozdowie , witam aktorkę z Teatru Lalki i Aktora w Łomży miejscową mieszkankę Marzenkę Gawrych, witam wszystkie dzieciaki, które tu przybyły z Giełczyna, z Konarzyc, witam ich rodziców, witam wszystkich mieszkańców którzy tu przybyli z Giełczyna, z Zawad, z Konarzyc i gości, wszystkie małe dzieciaki, wszystkich witam.

Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.  ... Tutaj tworzymy taką wspólnotę jeszcze trwającą w atmosferze Bożego Narodzenia chociaż liturgicznie ten okres się już tydzień temu skończył, tradycja pozwala nam jednak trwać w tej radości Bożonarodzeniowej aż do uroczystości Matki Bożej Gromnicznej - 2 lutego i cieszymy się tym, że tradycyjnie ten czas ubogacany jest twórczością małych i dużych aktorów. Cieszę się bardzo, że nasi najmłodsi aktorzy dzisiaj się z nami podzielą tym co przygotowali na przeżywanie uroczystości Bożego Narodzenia. Dzięki ich zaangażowaniu pod opieką nauczycieli będziemy mogli jeszcze pooddychać atmosferą radosnej kolędy. Prawdą która nie jest ograniczona żadnym czasem. Bóg stał się człowiekiem, jest naprawdę pomiędzy nami. Jeśli przyjmujemy Go do naszych serc - to Boże Narodzenie trwać może i przez cały rok. Szczęść Boże.

Kochani, jesteśmy dzisiaj uczestnikami a może inaczej, współtwórcami wielkiej tradycji, która rozpoczyna się w naszym mieście Łomża. Jesteśmy twórcami Orszaku Trzech Króli. Dziękuję z całego serca wszystkim organizatorom i Parafii Bożego Ciała i Parafii Krzyża Świętego, ks prałatowi, ks kanonikowi, wszystkim braciom kapłanom, panom rektorom, Szkole Podstawowej nr 10 i wszystkim wam kochani, którzy przybyliście tutaj aby pokłonić się Panu Jezusowi. Droga do żłóbka nigdy nie była łatwa, a dzisiaj staje się coraz trudniejsza ale nie ulegliśmy żadnej pokusie po drodze i przybyliśmy tutaj by pokłonić się Nowonarodzonemu. Kochani, patrzę tutaj na was z góry i mówię z całą odpowiedzialnością, naprawdę kochani, nawet nie wiecie jak jesteście piękni, mówię to i do dzieci i do młodzieży i do starszych i do najstarszych. Nawet nie wiecie jak jesteście piękni kiedy jesteście blisko Jezusa Chrystusa, kiedy jesteście blisko Nowonarodzonego. Wam wszystkim tutaj zgromadzonym kochani, waszym rodzinom, środowiskom, które reprezentujecie, naszemu miastu i naszej ojczyźnie niech błogosławi Bóg wszechmogący, Ojciec i Syn i Duch Święty. Amen. Szczęść Boże kochani, do zobaczenia za rok i wierzę że będzie nas jeszcze więcej.